Knockturn Yolu

Konu: Knockturn Yolu Çarş. Tem. 11, 2007 11:42 am

İşte burdan ilgiç ama yararlı şeyler var fiyatları yanlarında.

Zehirli Mum Karanlık Eşya 199

Yılan Zehri Karanlık Eşya 250

Bazilisk Zehri Karanlık Eşya 500

Kaybolan Dolap Karanlık Eşya 1000

Lanetli Kolye Karanlık İşaret 1000

Mecay Kılıcı Sihirli Eşya 1000

Osiris'in Bileziği Sihirli Eşya 1000

Şanlı El Karanlık Eşya 1000

Konu: Geri: Knockturn Yolu Perş. Kas. 22, 2007 12:58 pm

Armando içeri girdi.Adeta bir nem çökmüştü ortama gizli pelerinin yanına gitti ve elini dokundurdu.Kapı belirdi o anda.İçeri ilerledi.Karanlık cüppeli bir adamdan şanlı el istedi.Adm ilk önce şüpheli davrandı.Sonra ise bir anlaşma yapıldı.Armando şanlı eli bir muhafaza makinesinde evine postaladı..

Konu: Geri: Knockturn Yolu C.tesi Ara. 01, 2007 10:29 pm

Neden bu kadar inatçıydı sanki?! Yön bulma duyusuna nedensizce bu kadar güvenmesi saçmalıktı. Hiç bir yerde işine yaramamıştı ki... Doğru düzgün bilmediği bir şehirdeydi, neden tek başına dolaşmakta ısrar etmişti? İngiltere sokakları, Fransa sokaklarından daha karmaşıktı, labirent gibiydi. Şimdi de, sırf o aptal, sürekli tahrik olan ve asla tatmin edilemeyen merakı yüzünden başka bir sokağa sapmıştı. Yarım saat kadar sokağın başında beklemiş ve devam ederse nelerle karşılaşabileceğini düşünmüştü. Karanlık bir ortamdı ve Jamie'nin de oldu olası karanlığa karşı büyük bir tutkusu vardı. Genetik bir şeydi onunkisi... Ama şimdi, ilerledikçe burasının ona göre olmadığını anladı. Rengi kirlenmiş kiremit bir duvara asılmış, yamuk duran tabela dikkatini çekti. "Knockturn Yolu!" diye mırıldandı kendi kendine. Derin bir nefes aldı ve etrafına bakındı. O aptalca gurur olmasaydı birilerinden yardım isterdi. "Şimdi gurur düşünme vakti değil, ne kadfar tanç verici olsa da İngilizlerden yardım istemeliyim." diye söylendi kendi kendine. Ah, şu İngiizler! İngiliz, Fransız melezi olmaktan nefret ediyordu. Daima İngiliz'im demek yerinme Fransız'ım derdi ve bunu söylerken öyle gururlanırdı ki... İsteksizce, yavaş adımlarla arkası dönük iri yarı bir adamın yanına gititi ve hafifçe onu dürttü. Üzerinde eski püskü, yer yer yamalı, siyah bir pardesü vardı. Adam rahatsız edilmiş olmalı ki bir hışımla arkasını döndü. Önce etrafa bakındı ama kimseyi göremedi. Tam da o esnada Jamie hafifçe boğazını temizledi. Adamın bakışları aşağıya kaydı. Kendisine oranla oldukça kısa olan cadıya baktı. Jamie'de parlak mavi gözlerini adamınsuratında dolaştırıyordu. Ne kadar da çirkindi... Derin bir nefes aldı. "Afedersiniz bayım, sanırım kayboldum ve..." Sözleri adamın korkunç sesiyle kesildi "Demek kayboldun küçük cadı... Bir bakalım ne yapabiliriz. HEY MİLLET! BU KIZ KAYBOLMUŞ!Neden içeriye geçmiyorsun?" Adam arkadaşlarına seslendikten sonra yüzü kadar korkunç ellerinden birini kızın yanağını tutmak için uzattı ama neyse ki Jamie tam vaktinde geri çekildi. Şimdi adamın önünde durduğu dükkandan bir sürü tekinsiz oldukları her hallerinden belli, cadı ve büyücüler çıkıyordu. Korkuyordu. İlk defa saf korkuyşa karşılaşmıştı ve o saf korku zavallıcığın tüm vücundaydı. Olağanca gücüyle çığlık attı ve koşmaya başladı. Nereye gittiğini bilmiyordu ama durmak bilmeden koşuyordu. Arkasından gelip gelmediklerini de bilmiyordu. Nefes almakta zorlanmaya başladığında durdu. Neyse ki şu anda durduğu yerde kimsecikler yoktu, en azından şimdilik. Duvara yaslandı ve çömeldi. Gözlerinden akan sıcak suyun ne olduğunu anlamay çalışırken bunların gözyaşı olduğunu farketti. Hıçkıra hıçkıra ağlıyordu şimdi ve bildiği tüm lanetleri okuyordu.

Konu: Geri: Knockturn Yolu Paz Ara. 02, 2007 12:01 am

Bunu da iptal ediyorumaklımda kalmasın...

Konu: Geri: Knockturn Yolu Paz Ara. 02, 2007 12:26 am

Başına en kötü ihtimal ne gelebilirdi acaba? Onu öldürürler miydi? İşkence ederlerdi belki de.. Ya da kötü amaçları için kullanabilirlerdi. O iğrenç insanlar on iki yaşında ki bir kız çocuğuna her şeyi yapabilecek kişilere benziyorlardı. Fransa'yı özledi bir an. Orada asla böyle yerker yoktu. Paris'i avucunun içi gibi bilirdi. Sadece Paris değil, Rennes ve Saint Louis'i de bilirdi. Hayır, kesinlikle böyle tehlikeli yerler yoktu.Ah, şimdi d'Estaign Şatosu'nda olmak için neler vermezdi? Kuzenlerinin yanında olmak için. Bir daha asla onların sözünden çıkmayacaktı(!) Okulun ikinci senesini görebilecek miydi acaba? Birinci senesini Fransa'da Beauxbatons'ta okumuştu ve ailevi bir çok neden yüzünden buraya, kuzenlerinin yanına gelmişti. Şimdi de Hogwarts'ta okuyacaktı. Ağlaması daha kuvvetlendi. Tüm bunları düşünürken bir ayak sesi duydu. Ağlamayı kesti ve başını kaldırdı. Yoksa o cadı ve büyücüler peşini bırakmamış mıydı? Eli cüppesinin cebine gitti ve asasını çıkarttı. Sesin geldiği yöne doğrulttu ama doğru düzgün hiç bir büyü bilmiyordu. Nefesn bile almadan ayak seslerinin yaklamasını bekledi.

Neyse ki yolun sonundan düşündüğü gibi o insanlar değil, kendisiyle aynı yaşlarda bir çocuk çıktı. Daha önce bir İngiliz göreceğine bu kadar sevineceği aklının ucundan geçmezdi. O sevinçle asası elinden düştü ama sonra aniden geri aldı. Bu çocuğundan onlardan biri olmadığını nereden bilebilirdi ki? Çocuk cebinden bir mendil çıkararak kendisine uzatığında tek kelime etmeden mendili aldı ve gözlerini nazikçe kuruladı. ''Afedersin umarım rahatız etmiyorumdur.'' Çocuğun sesiyle tekrar ona döndü ve mavi parlak ve çatık gözlerini onunkilere dikti. ''Ne oldu? Neden ağlıyorsun ve ayrıca burada ne işin olduğunu merak ettim çok üzgünüm hiç buradan birine benzemiyorsun. Buradakiler şey olur biraz...Eeee... Neyse..'' Yutkundu. "B- ben kayboldum, buralı değilim, Fransız'ım! Buraya daha bir hafta önce geldim. Ayrıca buradak,ilerin nasıl insanlar olduklarını az önce gördüm.. Lütfen, beni buradan götür... " Fransızım derken vurgulaya vurgulaya söylemişti. Yavaşça çömeldiği yerden kalktı ve siyah elbisesinin, cüppesinin arkasını silkti. "Ben Jamie... Jamie Lea d'Estaign. d'Estaignleri duymuş olmalısın.." ve ekledi "Beni götüreceksin, değil mi?"

Konu: Geri: Knockturn Yolu Paz Ara. 02, 2007 1:07 am

Konu: Geri: Knockturn Yolu Paz Ara. 02, 2007 1:20 pm

Demek Fransız ailelerini tanımıyordu. 'İlginç!' diye düşündü. Ailesini tanımayan hiç kimseyle karşılaşmamıştı bugüne kadar. Elbette bu Fransa'da anormal bir şeyken, İngiltere'de oldukça normaldi. Ne kendisi ne de kuzenleri de İngiliz ailelerinden hiç birini tanımıyordu. Çocuğun kendisine bakarak gülümsemesi Jamie'ye güç vermişti. Hala adını bile bilmediği bu çocuğa karşı o da gülümsedi. En tatlı gülümseyişlerinden birisiydi bu. İnce bükümlü dudakları hafifçe kıvrılmıştı ve neensizce pembe dudakları koyulaşmıştı.''Tabi neden olmasın? Bu benim için zevk olur.'' Çocuğun kendisine uzanan elini tuttu ve o an olan oldu. Ayağı yerdeki bir çöp parçasına takılmış ve kaymıştı. Gözlerini kapatarak düşmeyi bekledi. Aradan geçen süre içeisinde düşmüş olmalıydı fakat hiç bir acı hissetmiyordu. Hafifçe gözlerini araladı. Önce sol gözünü ardından da sağ gözünü... Kime sarılmıştı? Şu çocuğa mı? Kollarını çocuğun boynundan çekerken pembeleştiğini hissetti. Yine de o kendinden emin duruşu ile başı dimdik yukarıdaydı. Muhteşem ses tonuyla "Afedersin, bilerek olmadı..." derken bir yandanda çocuğun Jamie'nin içinde kıyametler koparacak olan zümrüt yeşili gözlerine baktı. Yeşil göz... Jamie'nin en sevdiği göz rengiydi. Ardından da çocuğun yüz hatlarını en ince ayrıntısına kadar inceledi. Fakat bunu yaparken saklama gereği duymadı, aksine çocuk bunu farketmiş olmalıydı. Kalın pembe dudakları, dağınık kısa saçları ve düzgün burnu oldukça hoştu. Mükemmel bir yüze sahipti ve kesinlikle yakışıklı kavramının başında geliyordu. Sokağın sonuna doğru yürümeye başladılar. Sokağın yarısını geçtikten sonra da ikisinin ağzını da bıçak açmadı. Fakat Jamie daha fazla dayanamıyordu. Yanında duran kurtarıcısı hakkında daha fazla şey bilmek istiyordu. Sonunda daha fazla dayanamadı ve nezaketsizlik olarak adlandırsa da konuşmaya ve soru sormaya başladı. "Sanırım adını bahşetmeyeceksin, beni o berbat yerden kurtaran kişinin adını bilmek isterim doğrusu. İngilizsin, değil mi? Bir İngiliz'in bir Fransız'a yardım ettiği pek görülmemeiştir."

Konu: Geri: Knockturn Yolu Paz Ara. 02, 2007 2:04 pm

Aşk ölmeeezz biiiz ölürüzzz

Konu: Geri: Knockturn Yolu Paz Ara. 02, 2007 2:41 pm

Hayatı boyunca bir çok erkekle tanışmıştı. Hepsi de oldukça yakışıklıydı ve hepsinden de çocukça duygularla hoşlanmıştı. Evet, çocukça duygulardı çünkü henüz küçücük bir çocuktu. Ama bu çocuk kendisinde diğerleriyle aynı duyguyu açığpa çıkartsa da değişik bir şeyler vardı. Garip bir şeyler... Çocukça değildi mesela. Yaşından daha olgun olmanın verdiği bir duygu da olabilirdi, çok bilmiş ollmanın... ''Ah afedersin unuttum birden adım Joakim Suman Linares. Tam İngiliz değilim babamın ailesi İsveç- Meksika kökenlidir. Ama İngiliz kültürü içinde yetiştiğimden öyle sayabilirsin beni. Senin adın neydi?'' demişti Joakim kıza bakıp gülümseyerek. Gülümsemesinde Jamie'yi rahatlatan bir şeyşler vardı. Bir yabancının yanında kendisini böylesine güvende hissetmezdi halbuki. Üztelik Joakim'e neden böylesine güveniyordu? Aklını kurcalayıp duran sorulardan kurtulmak istiyordu. Çocuğa ismini ikinci bir kes söyliyecekti ki bir tıkırtı duyuldu. Joakim taş kesilmişcesine durmuştu ve asasını çıkartmıştı. Ardından pis kahkahalar gelmişti. "Bu o adam!" diye fısıldadı tedirginlik içerisinde çocuğa.. Elbette Joakim o adamın hangi adam olduğunu bilmiyordu. Çocuğun bileğini tutmasına izin verdi. ''Tehlikeli olabilirler. Şimdi hızlıca koşalım. Daha doğru düzgün büyü bilmiyoruz. Duello yapmamız saçma olur.'' Tamam anlamında başını salladı, o esnada cadı ve büyücülerde oldukları yere yaklaşmışlar ve ikiliyi görmüşlerdi. Hızla koşmaya başladılar. Daracık bir sokakta koşuşturup duruyorlardı fakat işin kötüsü lanet insanlar da onların arkasında koşuyorlardı. "Üzerine alınma ama İngilizlerden ve İngiltere'den nefret ediyorum." dedi Joakim'e. Çocuk hala kızın bileğini tuıtuyordu ve çocuk önce Jamie biraz arkada koşturuyorlardı. O anda cebinden asasını çıkarttı. Siyah palmiye ve orman perisi saçından yapılmış olan asasını... Bir anlığına Joakim'in tuttuğu bileğini çocuktan kurtardı ve hafifçe arkasını döndü. İyi nişan alamıyordu ama denemeye değerdi. Asasını arkalarından gelenlere doğru hizaladı ve haykırdı "CİENUS QUESTO!" Şanslı olmasından dolayı ve sokağın dar olmasından dolayı içlerinden birisine isabet etmişti yaptığı büyü. Adam olduğu yerde durarak sümüklü böcek kusmaya başlamıştı fakat diğerleriş onu geri de bırakarak koşmaya devam etmişlerdi. Yine de gülümsemesine engel değildi bu. Tebessüm ederek önüne döndü ve Joakim'in şaşkın bakışlarına cevap verircesine bakmaksızın açıklama yaptı. "Büyükbabam KSKS'de oldukça başarılıymış zamnında. Bildiği her şey,i bana öğretmişti. Bana öğrettikleri arasında en sevdiğim büyü de bu, sümüklü böcek kusma..." Tam o esnada gözüne bir sokak ilişti ve bu sefer Jamie Joakim'in kolundan tutarak onu sokağa çekti. Elbette buranın çıkmaz bir sokak olduğunu bilemezdi. "Oopss!" Sokağın sonun geldiklerinde ister istemez dudaklarında dökülmüştü bu ve çaresizce Joakim'e baktı. "Bu işe seni de bulaştırdığım için üzgünüm.."

Konu: Geri: Knockturn Yolu Paz Ara. 02, 2007 7:48 pm

ug uggg maymonot Jam

Konu: Geri: Knockturn Yolu Paz Ara. 02, 2007 10:37 pm

''Boşver ben de zaten buradaydım.Bu sayede duyabildim ya seni. Ama iyi ki buradaymışım.'' Gülümsedi. Minnet duyan ama aslında daha da ötesinde bir duygu barındıran bir gülümseyişti bu. "Sersemlet..!" Geriye tekkişi kalan adamın haykırışı kulaklarında yankılanmıştı. Neyseki Joakim yanındaydı ve tam zamanında büyüye karşılık vermişti. ''Portus!'' Kendilerini koruyan kalkan adamın büyüsünü geri tepmişti. ŞAşkınlıkla olup biteni izlerken etkrar bileğinden çekildiğini farketti. Tozlu merdivenlerden teker teker çıkarken hemen altında ki Joakim'in ne yaptığını anlayamamıştı ama adamın feryadını duyabilmişti. Ardından aralık bir kapıya daha çekildi bileğinden. Joakim'in arkasında durmuş çocuğun kapının sürgüsünü çekmesini izledi. İkisi de derin bir nefes alarak kurtulduklarını düşündükleri bir anda 'O kadar da umutlanmayın küçükler demişti." diyen ve ömrü boyunca unutmayacağı sesi duydular. Jamie korkarak arkasına döndüğünde korkusu iki kat artmıştı. Kalbi yerinden çıkacakmışcasına atıyordu. Bir vampir. "Evet, az önceki adamlardan daha kötü ne olabilir diye düşünüyordum bende..." diye söylendi vampirin duyabileceği bir ses tonuyla. Hala elinde duran asasını sağ eline aldı ve boşalan sol eliyle sol tarafında duran Joakim'in elini tuttu. Bunu neden yaptığını kesinlikle bilmiyordu, belki de güç almak içindi. Ardından beyninde şimşekler çakmaya başladı. "Snofy, snopt, snoptyn..." Bu sefer vampirin değil belki ama Joakim'İn duyabileceği bir sesle mırıldanıyordu. Vampir ise yavaş adımlarla ikiliye yaklaşıyordu. "Şanslı günümde olmalıyım.. Önce senin kanını emmek istiyorum küçük cadı. Eminim kanında kendin kadar güzeldir.." Başı eğik duruyordu ve mırıldanmaya devam ediyordu. Vampirin kendisine biraz daha yaklaşmasına izin verdi. Bir eli hala Joakim'in elini tutuyordu. "Stupfy!" diye haykırdı başını kaldırıp vampirin hiç beklemediği bir anda. Vampir hareketsiz olduğu yerde kalmıştı. Vampire bakarak güldü "Asla bir bayanla böyle konuşmamalısın!" Ardından tekrar Joakim'e döndü. Çocuğun gözlerine bakmasıyla gülümseytişi daha da arttı ve istemdışı çocuğun boynuna atladı Sıkı sıkı sarıldı ona... Fakat bir süre sonra yaptığından pişman olarak geri çekildi ve pembeleşmiş bir suratla değil, kızarmış bir suratla, utanarak "Eee, şey, ben.. Yani.. Ah! Fazla sevindim.." Hayatı boyunca ilk defa bi,r çocuğun kendisi hakkında ne düşünüp düşünmediği konusunda endişeleniyordu. Çarpık bir gülümseme yerleşti yüzüne "Büyünün etkisi geçmeden gitsek iyi olur!"

Konu: Geri: Knockturn Yolu Çarş. Ara. 05, 2007 7:04 pm

Konu: Geri: Knockturn Yolu Perş. Ara. 06, 2007 5:16 pm

Çocuğun pşanını uygulayıp Diagon Sokağı'na çıkacak olan yola ulaştıklarında derin bir nefes aldı. Az önce Joakim'in yaptığı şey ikisini kurtarırken diğer adamların sonu olmuştu. Yol boyunca tek kelime etmedi. Fakat sonra aniden "Az önce yaptığın plan şu üç adamın ölümüne yol açtı.." dedi ve devam etti "Umarım bayaa acı çekmişlerdir!" Onun gibi zarif bir kızdan böylesine bir cümle beklemezdi kimse. Halbuki kimsebilmiyordu Jamie'nin içini, kan görmekten hoşlandığını... Vahşi tabiatını. Joakim'e baktı ve adımlarını yavaşlattı. Ne kadar da yakışıklıydı. Yaşına göre fazla olgun bir görünümü vardı. "Eminim kızlar senin için hasta oluyordur.." dedi çekinmeden. Bir erkeğe onu bependiğini ifade ederken asla çekinmezdi zaten. Bir cadı için fazla rahattı. "Eğer Fransa'da olsaydık şu anda peşinde koşturuyor olurlardı. Emin ol Fransız kızları yakışıklı bir erkek gördükleri zaman kendilerini kaybediyor.. " Kıkırdadı.. Adımlarını tekrar hızlandırdı ve hemen önünde yürümeye devam eden Joakim'in koluna girdi "Vee en önemlisi hayatımı kurtardın, işte bu yüzden de bana içecek bir şeyler ısmarlamana izin verebilirim!"

Konu: Geri: Knockturn Yolu C.tesi Mart 01, 2008 11:53 pm

Drizzt birazda Knockturn Yolu'nu gezmeye karar verdi.Buraraki eşyalar onu oldu olası cezbederdi.Drizzt vitrinlere bakarken birşey dikkatini çekti.Etiketinde Mecay Kılıcı yazıyordu.Drizzt içeri girdi ve hiç düşünmeden tezgahtara;
- Onu istiyorum. Şu, Mecay Kılıcı.
dedi.Drizzt Kılıcını aldı ve alış-verişe devam etti.

Konu: Geri: Knockturn Yolu Çarş. Nis. 02, 2008 8:02 pm

Pug Knockturn yolunda bir gezinitiye çıkmıştı bunu herhafta yapardı yeni ne vra diye etrafa bakar iligisni çeken şeyleri alırdı.O gün bişey gördü ve orda kalakaldı isminin Mecay kılıcı olduğunu öğrendi içeri girdi ve yüksek sesle Mecay kılıcı istiyorum dedi parasını ödeyip çıktı